მერაბ რატიშვილს წერა მეორე შვილიშვი

მერაბ რატიშვილს წერა მეორე შვილიშვილის დაბადებამ დააწყებინა
მერაბ რატიშვილს წერა მეორე შვილიშვილის დაბადებამ დააწყებინა

09 ივნისი, 2013
მერაბ რატიშვილმა წერა ციხეში დაიწყო და იმავდროულად გამოიცემოდა მისი წიგნები. ალბათ ბევრს ახსოვს დარეკლამებული: „ჯუღა“ და „თეთრი ლამა“. ამას მოჰყვა „დაკარგული ფურცლები“ და „ოდესღაც“. საპატიმროს დატოვების შემდეგ ჯერ წერისთვის ვერ მოიცალა.
მერაბ რატიშვილი 1959 წლის 16 მაისს დაიბადა გორში, პედაგოგების ოჯახში. ჰყავს მეუღლე, ორი შვილი (ბიჭი და გოგონა) და ორი შვილიშვილი. დაამთავრა მოსკოვის ტრანსპორტის საინჟინრო ინსტიტუტი, თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი, მოსკოვის დიპლომატიური აკადემია. პროფესიით არის ეკონომისტ-ფინანსისტი, საერთაშორისო სამართლის იურისტი და პოლიტოლოგი. მუშაობდა მოსკოვის მეტრომშენში, მოსკოვის კომკავშირის საქალაქო კომიტეტში, მოსკოვის აღმასრულებელ კომიტეტში. საბჭოთა კავშირის დაშლამდე და მას შემდეგ ხუთი წლის განმავლობაში ეწეოდა ბიზნესსაქმიანობას ენერგეტიკისა და ფინანსურ სფეროებში. მუშაობდა საქართველოს სამრეწველო-სავაჭრო პალატაში, დსთ-ს აღმასრულებელ სამდივნოში, 1999 წლიდან „ეკონომიკური თანამშრომლობის საერთაშორისო ორგანიზაციის“ პრეზიდენტად. 2004 წელს დაბრუნდა საქართველოში. დააარსა საქართველოს გოლფის ეროვნული ასოციაცია. არის რამდენიმე ეკონომიკური პროექტის ავტორი. 2007 წლის 26 ოქტომბერს დააპატიმრეს, როგორც ოპოზიციური პოლიტიკური ძალების აქტიური მხარდამჭერი და ცხრა წლით თავისუფლების აღკვეთა მიუსაჯეს. პატიმრობის პერიოდში მეუღლის დახმარებით შექმნა პოლიტპატიმრების საიტი, რომელზეც მაშინდელი მმართველი რეჟიმის წინააღმდეგ კრიტიკულ წერილებს და ინტერვიუებს აქვეყნებდა. მერაბ რატიშვილი საქართველოსა და საერთაშორისო ადამიანების უფლებათა ორგანიზაციებმა პოლიტპატიმრად აღიარეს და ამავე სტატუსით 2013 წელს გათავისუფლდა.
თავის დროზე, თურმე, მერაბ რატიშვილი მსახიობობაზე ოცნებობდა. სპექტაკლებს მეზობლებთან ერთად დგამდა, საკუთარი მოგონილი პიესების მიხედვით დადგმულ სპექტაკლებში ან დირექტორი იყო, ან მეფე. თეატრით გატაცებულმა მუშაობა გორის დრამატულ თეატრში მსახიობად დაიწყო. ერთხელაც თეატრში მივიდა წერილი, მას ფილმში „დიუმა კავკასიაში“ მონაწილეობის მისაღებად იწვევდნენ, თუმცა ეს ფურცელი დაუმალეს, რადგან თეატრში იმ დროს ახალ სპექტაკლზე რეპეტიციები ჰქონდა და მისი კინოში გაშვება არ სურდათ. მოკლედ, კინოში გადაღება არ მოხერხდა, მოგვიანებით თეატრსაც ჩამოშორდა და მოსკოვში სასწავლებლად გაემგზავრა. შემდეგ მისმა ცხოვრებამ სხვა მიმართულება მიიღო და ახალგაზრდული გატაცებაც წარსულს ჩაჰბარდა...
- ბატონო მერაბ, წერა როდის დაიწყეთ?
- მგონი, ეს ამბავი ჯერ არსად მითქვამს. წერა ყოველთვის მიტაცებდა, ჩანახატებს, პიესებს, მოთხრობებს ვწერდი. სტუდენტობის დროს მოსკოვში ქირით ვცხოვრობდი. ქირის დიდი ვალი დამიგროვდა. არ ვიცოდი რა მექნა, გამოსავალს ვერ ვპოულობდი. იმ ბინაში ვინახავდი ჩემს ნივთებს, მათ შორის ჩანაწერებს და ერთხელაც იქ აღარ მივედი. ის ვალი, რაც მქონდა, ჩემს ტანსაცმელზე მეტი იყო და აღარ მივედი. ასე დაიკარგა ჩემთვის ყველაზე ძვირფასი ჩანაწერებიც. მათზე გული კი მეთანაღრებოდა, მაგრამ ვიფიქრე, რომ წერა ჩემი ბედი არ იყო.
- ბინის მეპატრონე არ გეძებდათ?
- არა, ეტყობა მიხვდა, რომ აზრი არ ჰქონდა. ბინას მალე მიაქირავებდა სხვას (იღიმის).
- შემდეგ წლები ისე გავიდა, არაფერი დაგიწერიათ?
- დიახ. სწავლა, მუშაობა... მე და ჩემს მეუღლეს მიყოლებით გაგვიჩნდა შვილები და მოგეხსენებათ, ოჯახი თავისას ითხოვს. თეატრში სპექტაკლებზე სიარულსაც ვეღარ ვახერხებდი. ჩემთვის ხელოვნებასთან დისტანცირებული ცხოვრება დაიწყო, ერთი პერიოდი ამას განვიცდიდი, მაგრამ შემდეგ უკვე არა. ვერ გეტყვით, რომ ცხოვრება უინტერესო იყო, პირიქით, უბრალოდ, შორს ვიყავი ხელოვნებისგან და ამას შევეგუე კიდეც. 180 გრადუსით შეიცვალა ყველაფერი, როცა ციხეში აღმოვჩნდი. 2007 წლის 26 ოქტომბერს დამაკავეს. გამოვიარე რამდენიმე ციხე. ორთაჭალის, გლდანის და 2008 წლის 29 თებერვალს რუსთავის მე-6 სასჯელაღსრულების დაწესებულებაში გადამიყვანეს. მერე ჩატარდა სასამართლო, თუ ამას სასამართლო ჰქვია და სულ სიცილ-ღიმილით მომისაჯეს ცხრა წელი.
- მახსოვს, მანამდე გოლფის კლუბის დაარსებას გეგმავდით...
- დიახ, 2004 წელს საქართველოში ჩამოვედი, გოლფის ეროვნული ასოციაცია შევქმენი და დავიწყე გოლფის მოედნის მშენებლობის დაპროექტება. პრეზენტაციაც მქონდა, მაგრამ მცხეთაში ის ტერიტორია ჩამომართვეს, ისევე, როგორც სხვა ყველაფერი. ახლა ამ საკითხს ღიმილით ვუყურებ, რადგან ვიცი, რომ დღეს არა, მაგრამ ხვალ მაინც დავიბრუნებ ყველაფერს. ქართლელი კაცი ვარ, სიჯიუტე მახასიათებს. სიჯიუტე და პრინციპულობა და-ძმანი არიან. თუ პრინციპული ხარ და არ გაქვს სიჯიუტე, პრინციპულობას მალე დაგაკარგვინებენ. თუ მხოლოდ ჯიუტი ხარ, მაშინ ტეტია გამოდიხარ (იღიმის).
- ალბათ თავად გიყვართ გოლფი...
- 40 წლისამ დავიწყე გოლფის თამაში. მოყვარულის დონეზე კარგი შედეგები მქონდა. ქართველებს ბურთთან ურთერთობა გენში გვაქვს და ვიცი, კარგად აიტაცებენ ამ სპორტს. თან, ძალიან ინტელექტუალური თამაშია, ეს არის „მოსიარულე ჭადრაკი“. წარმოუდგენელია ქვეყანა თანამედროვე მსოფლიოში, გოლფის მოედანი რომ არ არსებობდეს. თუ ტურიზმის ქვეყანაზე გვაქვს პრეტენზია, გოლფის მოედანი ჩვენც აუცილებლად უნდა გვქონდეს.
- დაკავების შემდეგ დაიწყეთ წერა...
- დიახ, ჩემს სტატიებს დიდი გამოხმაურება მოჰყვა. პირდაპირი ზეწოლა არ ყოფილა ხელისუფლებისა და ციხის ადმინისტრაციის მხრიდან, მაგრამ მინიშნებები ყოველთვის იყო, რომ ეს საქმე შემეწყვიტა. ვუშვებდით გაზეთს, არა მხოლოდ ელექტრონულს, არამედ გამოდიოდა გაზეთი „ტრიბუნაც“, მაგრამ მივხვდი, სტატიების წერას აზრი არ ჰქონდა. იმავდროულად, ჰააგაში, სისხლის სამართლის საერთაშორისო სასამართლოში მოვამზადე სარჩელი სააკაშვილისა და მისი დაჯგუფების წინააღმდეგ. ხოლო პირადად ჩემი არასწორად გასამართლებისთვის სარჩელი მაქვს შეტანილი სტრასბურგში. ჰააგაში კონკრეტული პიროვნებების მიმართ მაქვს სარჩელი შეტანილი, მათ ჩაიდინეს სამხედრო დანაშაული და დანაშაული კაცობრიობის წინაშე. ორი სიტყვით გეტყვით, რომ ახლახან ვიყავი ჰააგაში ჩასული, შევხვდი

Resultaten (Nederlands) 1:

Merab Ratishvili schrijven van de tweede kleinzoon van geboorte daatsqebina


daatsqebina Merab Ratishvili schrijven van de tweede kleinzoon van de geboorte 9 juni 2013, Merab Ratishvili begon te schrijven in de gevangenis en zijn boeken werden gepubliceerd op hetzelfde moment.Veel mensen herinneren zich waarschijnlijk dareklamebuli: "jugha" en "Witte Lama". Dit werd gevolgd door "The Lost Pages" en "Once." Na het verlaten van de gevangenis en kon geen tijd vinden voor het schrijven. Op 16 mei 1959 Merab Ratishvili geboren in Gori,Leraren in de familie. Hij is getrouwd en heeft twee kinderen (jongens en meisjes), en twee kleinkinderen. Hij studeerde af aan het Moskouse Instituut voor Transport Engineering, Tbilisi State University, Moskou Diplomatieke Academie.Is een econoom van beroep - een financier, een advocaat en expert in internationaal recht. Metromsheni werkte in Moskou, de stad Comite van de Communistische Liga van Moskou, in het Uitvoerend Comite.Voor de ineenstorting van de Sovjet-Unie, en na vijf jaar van het zakendoen in de sectoren energie en financiële. Gewerkt in de industrie - Kamer van Koophandel, het Gemenebest van Onafhankelijke Staten - het uitvoerend secretariaat,Sinds 1999, "Internationale Economische Samenwerking Organisatie" president. In 2004 keerde hij terug naar Georgië. Hij richtte de Nationale Vereniging van het Golf. Er zijn een paar van de auteur.26 oktober 2007, werd gearresteerd als een actieve aanhanger van de oppositie politieke krachten en veroordeeld tot negen jaar gevangenisstraf. Website gemaakt met de steun van haar man tijdens de opsluiting van politieke gevangenen,Tegen de dan heersende regime met kritische brieven en interviews gepubliceerd.Merab Ratishvili erkend door nationale en internationale mensenrechtenorganisaties en de status van politieke gevangene vrijgelaten in 2013.
Op het moment, zo blijkt, Ratiani droomde van acteren.Optredens samen met de buren het nemen van hun eigen gemaakte-geënsceneerde producties van toneelstukken van of was een bestuurder, of een koning. Het slachtoffer begon te werken in het theater als acteur in het drama theater.Eenmaal aangekomen bij het theater, werden de film "Dumas in de Kaukasus" uitgenodigd om deel te nemen, maar dit blad is verborgen, want het theater was het repeteren van een nieuw spel, en hij wilde niet naar de bioscoop draaien.Kortom, kon de film niet schieten, en ging later over naar het theater studeren in Moskou en verhuisde uit. Toen nam zijn leven een andere richting en jeugdige passie voor het verleden chahbarda ...
- Mr Merab,Wanneer ben je begonnen met schrijven?
- Ik denk dat dit verhaal niet zegt. Schrijven is altijd geboeid geweest, schetsen, toneelstukken, korte verhalen, schrijven. Tijdens zijn studentenverblijf en woonde in Moskou. Verhuur damigrovda grote schulden. Ik weet het niet!Oplossing niet kan worden gevonden in Het appartement is voor mijn punten, met inbegrip van registers bijgehouden en zodra ik ging er voor langer. De schuld, die was ik meer dan mijn kleren en ging nooit.Ik verloor mijn kostbaarste records. Zij zijn het hart van de metanaghreboda, maar ik dacht dat het schrijven was niet mijn lot.
- De eigenaar van het appartement is niet gedzebdat?
- Nee, besefte ik dat ik niet had.Binnenkort anderen in miakiravebda (lacht).
- Na Jaren gingen voorbij, en niets dagitseriat?
- Ja. Leren, werken ... Mijn vrouw en kinderen van een rij nu, en je weet, de familie eigenlijk de vraag.Siarulsa niet kunnen verlaten de theatervoorstellingen. Voor mij is de kunst van het verre leven begon, een van de ganvitsdidi, maar dan is het niet. Ik kan niet zeggen dat het leven was oninteressant, integendeel, het is gewoonIk heb gebruikt om het en het is verre van art. Alles is veranderd 180 graden toen ik merkte dat ik in de gevangenis. 26 oktober 2007 gearresteerd. We gingen naar het kasteel. Ortachalis,29 februari 2008 in Tbilisi en Rustavi # 6 van de gevangenis voor mij. De rechtbank heeft geoordeeld dat, indien de rechter wordt genoemd en lachen - glimlach momisajes negen jaar.
- Ik herinnerVoorafgaand aan de oprichting van het plannen van een golfclub ...
- Ja, ik kwam naar Georgië in 2004, creëerde de Nationale Vereniging van golf, en ik begon aan de golfbaan constructie te ontwerpen. Ik heb een presentatie,Maar in Mtskheta, greep hij het grondgebied, evenals andere dingen. Kijk nu eens naar deze kwestie met een glimlach, omdat ik dat nu kennen, maar morgen zal ik terug krijg. Kartlian Ik ben makhasiatebs koppigheid.Koppigheid en stevigheid en - zijn broers. Als je niet een principiële koppigheid, stevigheid dagakargvineben binnenkort. Als je bent gewoon koppig, dan Tetia schaal (lacht).
- Ik hou van de golfbaan ...
- 40 begon ze nemen golfspel. Ik heb goede resultaten op amateurniveau had. Georgiërs in het algemeen de relatie die we hebben met de bal, en ik weet heel goed pikken deze sport. Met een zeer intelligent spel, dit is een "walking Chess".Het is onmogelijk in de moderne wereld, golf letsel dat niet bestaat. Als we zeggen dat het toerisme in het land, moeten we een golfwedstrijd hebben.
- Na de arrestatie begon te schrijven ...
- Ja,Mijn artikelen hebben grote weerklank. Er was geen directe druk van de regering en de overheid, maar het is altijd al hints dat dit het geval is shemetsqvita. Doek papier, niet alleen elektronisch,Maar verscheen ook in de krant "Tribuna" is, maar ik had geen idee hoe om artikels te schrijven. Ondertussen, in Den Haag, het Internationaal Strafhof bereid een pak tegen de president en zijn bende.En persoonlijk heb ik een pak voor mijn verkeerde beslissing ingediend in Straatsburg. Ik heb een aanklacht ingediend tegen bepaalde personen in Den Haag, begaan ze oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid.Twee woorden kunnen je vertellen dat ik net aangekomen in Den Haag, ontmoette